Szukanie pracy :P - wyznanie

 

Tak sobie siedzę.. i wysyłam kilka cv. Muszę znaleźć pracę. Narazie czuję się samotnie. Paul wyjechał do swojej rodziny.. do Brazylii. Chciał, abym pojechał tam z nim, namawiał mnie cały czas, ale nie mogłem się zgodzić. Za dużo przyjemności. Nie lubie.. jak mi wszystko się układa, że jestem szczęśliwy, czasem trzeba powiedzieć nie. Z doświadczenia wiem, że po takim dobrym okresie.. nastaje też ten gorszy.

Piszę notke, ponieważ teraz sobie siedzę. Byłem dzisiaj rozsyłać cv. Później poszedłem na badania.. i spotkałem się z przyjaciółmi na pizzy. Było bardzo fajnie. Ale.. bez Paula to nie to samo. Jest dla mnie niczym brat bliźniak. Teraz jest ciężki okres. Skończyłem 20lat. Jestem już dorosły. W dodatku..

No właśnie.. nie pisałem Wam o tym. Nie chciałem, ponieważ to jest dla mnie trudne. Jednak moja rodzina została w Polsce. Wszyscy. Rodzice i rodzeństwo. Nie wiecie.. co ja przechodziłem w Polsce. Każdy dzień mnie dobijał, gdy słyszałem rozmowy mojej rodziny. Ciągle wujkowie, dziadkowie przekonywali rodziców, aby zostali. Tak też się stało. Udało się im znaleźć pracę. Moja starsza siostra również z chęcią została, ponieważ chciała uciec przed swoją nieudaną miłością. A młodsze rodzeństwo.. od razu odnalazło się w Polsce. Ja się nic nie odzywałem, patrzyłem się jak oni się cieszą. Mieli swobodę językową. Mogli mówić swobodnie.. i robić co chcą. W końcu to Polska, tutaj miasteczka są małe, łatwo się odnaleźć. Ja czekałem tylko.. do momentu.. gdy rodzice.. powiedzą nam, że zostajemy. Tak też się stało, ale ja powiedziałem im, że ich kocham, ale że nie mogę zostać w Polsce, ponieważ to nie jest już mój dom. Powiedziałem, że wyjadę razem z Paulem i że sam będę się utrzymywać. Mieli dużo obaw.. no ale się zgodzili. Wiedzieli, że i tak nie odpuszczę. Wyjechałem z Paulem. To już któryś dzień, a ja czuję się bardzo samotnie. Siedzę sam w czterech ścianach i oglądam telewizje, czy śpię. To nie jest przyjemne.

Muszę znaleźć pracę jak najszybciej, aby się utrzymać, w dodatku będę mieć jakieś zajęcie. Mam nadzieje, że Paul szybko wróci.. nie mam z nim żadnego kontaktu. Załamię się.. jeżeli zostawi mnie tutaj samego... Wtedy.. nie wiem co zrobię. Kurcze.. czemu moje życie jest takie do niczego. Muszę się pozbierać i ogarnąć. A teraz idę zrobić sobie obiad. Pozdrawiam.