Podróż po Polsce. Kierunek góry :)

 

 W końcu mam okazję, aby napisać coś na blogu. Ostatnio nie miałem czasu, bo w domu odbyła się rodzinna kolacja.. która nie przypadła mi do gustu. Nie chcę być nie miły, ale moja rodzina ze strony taty.. robi wszystko, abyśmy zostali w Polsce. Jego bracia podczas kolacji.. powiedzieli, że znaleźli mu dobrze płatną pracę w kopalni. Gdy ja zobaczyłem jak babcia się cieszy pod nosem, gdy tato.. zaczął ich o nią wypytywać, bo oni tam pracują i wiedzą co i jak. Trochę poczułem irytację. Ale nic się nie odzywałem. Mama się patrzyła tylko na tatę i pewnie myślała sobie.. co on o tym uważa. Wiem, że nie mogę być samolubny.. ale mam wrażenie, że rodzice tak się zachowują. Kilka lat temu.. zabrali nas do obcego, całkiem innego świata. Praktycznie z góry narzucona decyzja. Jeżeli teraz.. będą chcieli zostać w Polsce.. to ja się do nich nie odezwę. To będzie nie w porządku. Znowu mam tutaj sobie życie na nowo układać? to trochę bez sensu. Przez to cały dzień miałem zepsuty. Jeszcze babcia mnie wkurzyła.. bo zaczęła się mojej mamy wypytywać.. czy mi to nie przeszkadza, że Paul jest inny.. że jest ciemny. Wkurzyła mnie. Jest stara, a taka wścibska.

Na szczęście szybko się tamten dzień skończył. W dodatku jeszcze przed tym rodzinnym spotkaniem.. wraz z Paulem i moim młodszym bratem i tatem.. udaliśmy się do sklepu na zakupy do biedronki. Siostry sprzątały w domu, a mama gotowała w kuchni. A tam.. niespodzianka. W trakcie zakupów spotkałem swojego starego przyjaciela i przyjaciółkę. Stojąc przy półce z słodyczami.. dostrzegłem ich. Podszedłem z Paulem do nich i powiedziałem 'oo cześć Wam'.. i tak się uśmiechnąłem do nich. A oni mnie olali. Eh.. szkoda gadać. odwrócili się i nawet nic.. zero reakcji. To spoko.. nie będę płakać z tego powodu. Bylismy tam godzinę.. tyle nakupowaliśmy. A ja Paulowi opowiedziałem, że to właśnie byli moi przyjaciele, ale na szczęście nie wszyscy.

Rozmawiamy we dwoje zawsze po angielsku, a na nas tylko dziwnie ludzie się patrzą. Miałem tego już dosyć. Paul powiedział mi, że moi znajomi się co chwile odwracali i patrzyli na nas.. i śmiali się. Wtedy zupełnie ich olałem. Gdy wyszliśmy ze sklepu i siedzieliśmy w samochodzie, praktycznie już odjeżdżaliśmy, to nagle zobaczyłem że 2 moich innych znajomych.. wbiega centralnie do biedronki. Gdy już wyjeżdżaliśmy z parkingu.. to nagle cała 4 wybiegła dosłownie ze sklepu. Chyba liczyli na to, że nas zobaczą i się pozbijają.

W domu zaczęliśmy pomagać mamie. Nagle ktoś zaczął robić sobie żarty i z 2 razy zadzwonił do drzwi i uciekł. Ale tak już bywa.. Jeden z gorszych dni. Cieszył mnie jedynie fakt, że następnego dnia mieliśmy wyjechać w góry. No i tak się stało. Wsiedliśmy w 2 samochody i ruszyliśmy. Jechał z nami także wujek. Ja siedziałem w samochodzie z Paulem i wujkiem i z jego 2 dzieci. No ale.. :D gdy dojechaliśmy.. to ja czułem się tragicznie. Bolała mnie ciągle głowa i brzuch. Dobrze, że chociaż Paul bawił się dobrze :) bardzo chciałbym, aby wspominał ten pobyt w Polsce bardzo dobrze. Powietrze i ciśnienie w górach mi nie służy. No ale na szczęście wracamy do domu :) Mieliśmy jechać nad Morze, ale niestety rodzicom coś wyskoczyło. Udamy się innym razem:) .. rozmawiałem.. z rodzicami o powrocie do Nowego Jorku, a oni powiedzieli, że będziemy musieli wrócić w połowie sierpnia jednak. Długo nie zostaniemy. Spadł mi kamień z serca. Jednak nie zostaniemy tutaj. Nie wiem, po co reszta rodziny.. miesza się w nasze sprawy. Wiem, że moi rodzice też tęsknią za bliskimi.. . no ale w takim razie.. powinni liczyć się z tym, gdy się wyprowadzaliśmy.

Wybaczcie, że tak narzekam.. Liczę, że mnie zrozumiecie. Teraz jedziemy do Łęcznej, ale później znowu do Zamościa do dziadków. Tam zostaniemy przez kilka dni. Uwielbiam to miasto :) tam tak życie wolno płynie. Postaram sie odezwać wkrótce. 3majcie się !