Jestesmy w Polsce !

Stało się .. ! :) wczoraj przylecieliśmy do Polski. Byłem taki podekscytowany, ciekawy.. i w dodatku niespokojny. Jednak to co zauważyłem.. spowodowało we mnie radość. Ta polska przyroda.. pogoda.. budynki. Wszystko się zmieniło, a może ja poprostu o tym wszystkim zapomniałem.. być może za bardzo wczułem się w klimat Nowego Jorku. Podobnie jak Paul.. był pod wrażeniem. Myślał, że w Polsce jest o wiele zimniej.. bo wiedział, że leży ona niedaleko Rosji hehe.. W ogóle.. domy, przyroda zaskoczyły go. Nie tak sobie wyobrażał ten świat. Tutaj tak wolno płynie czas.. odparł :)

Wczoraj już po południu byliśmy w Zamościu. Wynajęliśmy busa, aby nas dowiózł na miejsce z naszymi bagażami. Najpierw pojechaliśmy do dziadków.. rozmawialiśmy bardzo długo.. opowiadaliśmy im o życiu w Stanach. Gdy nas zobaczyła babcia z dziadziem to się popłakali. Tyle mnie przytulali, zresztą nie tylko mnie. Gdzieś po 20 Paul zasnął, a ja siedziałem.. Moje rodzeństwo też siedziało i rozmawialiśmy. Byliśmy tacy zmęczeni. Późnym wieczorem.. postanowiliśmy pojechać do domu do Łęcznej. Babcia nie chciała nas puścić, ale moi rodzice i tak są uparci. Później przyjechała reszta rodziny. I wszystko się tak przedłużało. No, ale wyruszyliśmy w końcu w drogę. Jedyne.. czego marzyłem to dotarcie do starego domu. Tak bardzo chciałem położyć się na swoje łóżko. Wszyscy w samochodzie pozasypiali, nawet ja hehe :) No i stało się. Dojechaliśmy. Szybko pozabieraliśmy swoje bagaże i wbiegliśmy dosłownie do domu. Moja mama się popłakała.. te wszystkie wspomnienia gwałtownie wróciły. Z Paulem zabraliśmy swoje rzeczy i poszliśmy na górę do mojego pokoju. W domu na szczęście było czysto:) bo raz na jakiś czas przyjeżdżali tutaj dziadkowie, aby posprzątać i wywietrzyć dom. Dlatego najpierw pojechaliśmy do nich, aby odebrać klucze do mieszkania. Tyle wrażeń tego jednego dnia..

Wszystko tutaj wygląda inaczej. Wiele rzeczy się rozbudowało. Będąc w Polsce.. zatrzymaliśmy się w Warszawie i trochę pozwiedzaliśmy.. nie zapomnę.. jak Paul się tym wszystkim zachwycał. Ciągle się rozglądał.. a co najlepsze to powiedział, że nigdzie nie widział ładniejszych dziewczyn. Bardzo podobają mu się blondynki hehe ^^ nawet po angielsku do niektórych zagadywał. Wiele nie mogliśmy zwiedzić, bo byliśmy ograniczeni. Długo tam nie byliśmy, kupiliśmy coś do jedzenia na drogę ciepłego i zaraz tez ruszyliśmy. W busie.. jak wracaliśmy to z Paulem się wygłupialiśmy i śpiewaliśmy głośno piosenki :D okna pootwierane, a gdy gdzieś się zatrzymywaliśmy to ludzie się na nas czaili :D

Wstałem dzisiaj po 10. Paul już o wiele wcześniej. Pojechał z moimi siostrami i rodzicami zrobić zakupy. On wśród mojej rodzinie czuje się swobodnie. Tyle lat.. dzień w dzień widywaliśmy się.. albo to u mnie, albo u niego. Jest to otwarty człowiek na wszelkie znajomości. Jeszcze nie wrócili hehe.. a ja czekam na nich i czekam. Niedawno dzwoniłem i powiedzieli, że zaraz będą wracać. Powiedzieli, że co chwile ktoś ich zagaduje..Ludzie pewnie są w szoku, że wróciliśmy :D Natomiast dzisiaj zaraz zrobimy obiad. Ja trochę posprzątałem po wczorajszym. Pochowałem nasze ubrania.. i wieczorem planujemy wracać do Zamościa. Nasza cała rodzina ma się zjechać i mamy zrobić ogromnego grilla. Każdy nie może się doczekać, aż przyjedziemy. Moja siostra cioteczna już dzwoniła dzisiaj do mnie 2 raz. Trochę pogadaliśmy. Przez te 4 lata każdy się zmienił, i to w każdym sensie. Wygląd, charakter. Możemy się już nawet nie poznać. A mnie nadal nachodzą myśli.. o moich starych znajomych. Jestem ciekawy jak się pozmieniali, co u nich słuchać.

O właśnie przyjechali.. to ja na moment uciekam.. lecę pomóc im zakupy przynieść do domu. No dobra ja już jestem, ale i tak uciekam. Napiszę tak w skrócie do osób, które proszą mnie, abym opisał o wypadku. Jednak ja nie jestem na to gotowy. Nie teraz. Nie chcę popaść w smutek, znowu wrócić do tamtych wydarzeń. To był ciężki okres, w dodatku bardzo bolesny. Myślę, że na to przyjdzie pora. Wszystko w swoim czasie. A teraz chcę się cieszyć wakacjami. Pozdrawiam i uciekam :)